بازگشت لکنت (ریلاپس چیست ؟ what is relapse؟)
ریلاپس(بازگشت لکنت)به عنوان عود علایم لکنت پس از یک دوره بهبودی تعریف شده است(وبستر ۱۹۸۹)
سنت لوئیس و وبستربروک ۱۹۸۷،گزارش دادند که ریلاپس یک مشکل آشنا و پر بسامد در درمان لکنت است.
نمونه هایی از مطالعات مرتبط با ریلاپس: (بازگشت لکنت)
یانگ ۱۹۷۵: مراجعین باید حداقل ۲-۵ سال بعد از درمان رسمی فالو شوند.
استارکودر و همکاران ۱۹۹۰: میزان ریلاپس برای کودکان ب طور قابل توجهی پایین تر از بزرگسالان است.
کریگ ۱۹۸۵ : بیش تر از ۲% هجاهای لکنت شده را ریلاپس در نظر گرفت.
نوسان لکنت در روند درمان متفاوت از ریلاپس(بازگشت لکنت)است. ریلاپس پس از طی کردن یک دوره بهبودی اتفاق می افتد. مدت زمان عود لکنت متنوع است و می تواند بین یک هفته تا ۵ ماه ادامه داشته باشد.
چرا نیاز ب مطالعه در زمینه ی بازگشت یا ریلاپس داریم ؟؟
کوهر و راستین ۱۹۸۵ بیان می کنند که ریلاپس, پاشنه آشیل درمان لکنت هست. برای درمان نیاز به استراتژي های چندگانه داریم ,می بایست استراتژی ها شناسایی, پیش بینی شوند و در نهایت به کار برده شوند تا خطر بازگشت ب حداقل برسد.
فاکتورهای متداول ک در ریلاپس مشارکت دارند
توسط شیهان ۱۹۶۶،بیان شد و توسط سایر نویسنده ها حمایت شده است. بوبرگ ۱۹۷۹٫
مشکل مراجع در سازگار شدن با نقش جدید به عنوان یک فرد دارای گقتار روان.
نارضایتی مراجع از شکل جدید گفتار
تثبیت و انتقال ضعیف از موقعیت های گفتاری مختلف.
مشکل در افزایش استفاده از خودکنترلی
شکست در از بین بردن اجتناب ها.
برخی از فاکتورهای دیگر ک پیش بینی کننده و پیشگیری کننده ریلاپس(بازگشت لکنت)هستند و می بایست در روند درمان ب آن ها توجه کرد:
شدت لکنت: هرچه شدت لکنت بالاتر باشد احتماد ریلاپس بالاتر است.
جنسیت: احتمال ریلاپس در جنس مذکر بیشتر از مونث است.
سابقه ی ارثی ،خانواده: وجود یک فرددارای لکنت در خانواده ک بهبود نیافته , احتمال ریلاپس را افزایش می دهد.
استرس : هرچه فرد دارای لکنت دارای استرس باشد احتمال ریلاپس افزایش می یابد.
نگرش های ارتباطی: هر چه نگرش های ارتباطی منفی تر باشد احتمال ریلاپس را افزایش می یابد.
خودکفایی: هرچه احساس خودکفایی فرد بالاتر ,احتمال ریلاپس کاهش می یابد.
جایگاه کنترل: هرچه کنترل داخلی تر و تحت کنترل فرد باشد احتمال ریلاپس کاهش می یابد. البته اگر کنترل صرفا داخلی باشد احتمال ریلاپس افزایش می یابد.
فاکتورهای محیطی: واکنش مثبت خانواده و شنونده ها و حمایت دوستان, احتمال بازگشت را کاهش می دهد.
همانطور ک لکنت چند و جهی و چند فاکتوری است, ریلاپس هم تک فاکتوری نیست و عوامل مختلفی در آن دخیل هستند.
منبع :
Comparison between recovered and relapsed
persons with stuttering following stuttering
treatment ,
Asha.org
دسته بندی مطالب
نوشتههای تازه
- تاخیر تکاملی در کودکان و مداخلات خانواده محور
- پیشگیری اولیه شامل مراقبت قبل از بارداری ،حین زایمان و دوران نوزادی
- روش های گفتاردرمانی کودکان در منزل
- تمریناتی برای اصلاح پای ضربدری
- تمریناتی برای اصلاح پای پرانتزی
- تشخیص افتراقی اوتیسم
- تحلیل رفتار متقابل (TA)
- علائم بالينی اختلال بلع در کودکان
- صدمات حنجــــره يا تروژنيك حنجــــره
- رشد و تکامل واجشناسی
آخرین دیدگاهها
- عاصفه در گفتار درمانی در منزل
- ندا در اختلالات گفتار و زبان در بزرگسالان
- سپید در گفتار درمانی در منزل
- سحر در اختلالات گفتار و زبان در بزرگسالان
- مریم در اختلالات صداهای گفتاری (تولید)
دست بندی بر اساس ماه
- خرداد ۱۳۹۹ (۱)
- تیر ۱۳۹۸ (۴)
- خرداد ۱۳۹۸ (۲)
- آذر ۱۳۹۷ (۳)
- آبان ۱۳۹۷ (۳)
- مهر ۱۳۹۷ (۲)
- مرداد ۱۳۹۷ (۱)
- خرداد ۱۳۹۷ (۲)
- اردیبهشت ۱۳۹۷ (۳)
- فروردین ۱۳۹۷ (۸)
- اسفند ۱۳۹۶ (۳)
- بهمن ۱۳۹۶ (۸)
- دی ۱۳۹۶ (۱)
- آذر ۱۳۹۶ (۲)
- آبان ۱۳۹۶ (۲)
- مهر ۱۳۹۶ (۱۱)
- شهریور ۱۳۹۶ (۱۸)
- مرداد ۱۳۹۶ (۷)
- تیر ۱۳۹۶ (۱)
- خرداد ۱۳۹۶ (۷)
- اردیبهشت ۱۳۹۶ (۱۶)
۱ دیدگاه. ارسال دیدگاه جدید
سلام
یه سوال من وقتی یه فرد لکنتی بخصوص افراد نزدیک وقتی لکنت میکنن یه نگرانی درونم بوجود میاد که منظورش این نکنه منم طوریم شه …
بعدش فکر لکنت طرف میاد تو ذهنم و قبل حرف زدن کلمه ای فکر لکنت اون میاد سراغم و میترسم نکنه منم مث اون بشم و در نهایت حرف نمیزنم .. یه حالت منگی بهم دست میده .. الان این چقدر خطریه ؟ یه مدت ازش دور بودم مشکلی نداشتم همین که نزدیک شدیم دوباره حتی از صحبت کردن عادیش هم نگران میشم که اونم واسه اینه که دوباره لکنت کنه و روی من تأثیر منفی بزاره این واقعاً یعنی چی ؟؟