«تماس چشمی» چيست و چرا مهم است؟
یکی از مهارتهایی که فرزندانمان باید یاد بگیرند تماس چشمی است ،که برای یادگیری بهتر کودکان نیاز است .
در ادامه نکات مهمی را باهم بحث می کنیم
برقراري ارتباط ميان افراد مستلزم ايجاد تماس چشمي و صحبت كردن است.
برقراري و حفظ تماس چشمی خوب يك مهارت مهم اجتماعي است.
با نگاه كردن به صورت گوينده اطلاعات زباني را از طريق بيان چهره‌اي، ژست‌ها، اشاره‌ها و الگوي لب‌ها مي‌توان بدست آورد.
تماس چشمي كودكاني كه مشكلات ارتباطي دارند ممكن است ناپايدار و جزئي باشد.
اين مسأله باعث قطع ارتباط مي‌شود زيرا والدين چنين برداشت مي‌كنند كه كودكشان اغلب مایل به برقراري ارتباط نيست.
يك قسمت مهم ديگر ارتباط، نگاه كردن همزمان طرفين ارتباط به جزئيات محيط است.
كودك به شما نگاه مي‌كند و والدين با تعقيب نگاه او مطلبي درباره آن شي بيان مي‌كنند.
اين كار قدم اول مكالمه ونوبت‌گيري در مكالمه است.
ولي كودكان كم شنوا ممكن است گفته‌هاي والدين را متوجه نشوند پس بنابراين مهارتهاي ارتباطي در آنها بخوبي رشد نمي‌كنند.
????چگونه تماس چشمي را ارتقاء بخشيم؟
براي افزايش مدت زمان تماس چشمي، شما بايد روي بيان چهره‌اي خود تمرين كنيد تا براي كودكان جذاب‌تر شود.
عواطف و احساسات خود را به هنگام شادي، غمگيني، عصبانيت و خستگي بصورت مبالغه آميز نشان دهيد.
هر گاه نگاه كودكتان متوجه شما شد از فرصت استفاده كرده و شكلکهاي جالبي به او نشان دهيد.
نشان دادن اشياء در كنار صورت و پنهان كردن آنها پشت سر خود، كودك را ترغيب مي‌كند تا به صورت گوينده بنگرد.
در طول روز موقعيتهاي زيادي نصيب شما مي‌شود تا به بهبودي تماس چشمي كودك خود بپردازيد، مثلاً خوردن غذا بصورت لقمه‌هاي پي‌درپي.
تشويق جهت ايجاد تماسهاي چشمي تا حد ممكن بايستي بصورت طبيعي باشد و شما نبايد صورت كودكتان را بسوي خودتان بچرخانيد زير آنها هر موقع كه خودشان بخواهند نگاه مي‌كنند.