روش های گفتاردرمانی کودکان در منزل
در زیر تعدادی از روش‌های کلی آموزش مهارت‌های گفتاردرمانی کودکان در منزل ذکر خواهد شد که با توجه به ویژگی‌های خاص هر کودک و متناسب با نیازهای وی می‌توانید این استراتژی‌ها را شکل داده و آن‌ها را به والد یا پرستار کودک آموزش دهید تا بتوانند از این استراتژی‌ها در محیط زندگی کودک و در فعالیت‌های روزمره‌اش استفاده نمایند.
برچسب‌گذاری[۱]
در اولین روش، به منظور گفتاردرمانی کودکان در منزل می توانید اشیاء مختلف در اطراف کودک را نام‌گذاری کنید. این کار باعث می‌شود تا کودک بارها و بارها کلمه مربوطه را در محیطی آشنا بشنود. برای مثال اگر واژه «کفش» را در زمان‌های مختلف تکرار کنید، نه تنها می‌توان آن را در مورد کفش بکار برد، بلکه این واژه را در مورد برچسب زدن به «کفش مامان»، «کفش بابا»، «کفش داخل مغازه» و … نیز می‌توان استفاده کرد.
تقلید[۲]
تقلید یکی از توانمندی‌های بسیار مهم است که در رشد مهارت‌های زبانی کودکان نقش بسزایی را ایفا می‌کند.
این توانمندی در ۲ سال اول زندگی کودک جهت یادگیری کلمات و قواعد اولیه صرف و نحو دارای اهمیت بسیاری می‌باشد. پرستار یا والد کودک باید آموزش ببینند تا بتوانند به صورت صحیح از مهارت تقلید جهت آموزش مهارت‌های دوران پیش زبانی به کودک استفاده نمایند. نکته حائز اهمیت این است که ابتدا بزرگ‌سالان باید از اعمال کودک تقلید کنند مثلاً صدا سازی‌های غیرارادی او را تقلید کنند تا در مراحل بعدی کودک قادر به تقلید صدا سازی های جدید از سوی اطرافیان شود.
شماره تماس جهت گرفتن وقت جهت گفتاردرمانی و کار درمانی در منزل
۰۹۹۰۶۳۳۱۶۹۰ و ۶۶۹۱۸۲۳۷-۰۲۱
تحریک متمرکز[۳]
تحریک متمرکز باعث تسهیل آموزش مهارت‌های ارتباطی در دوران پیش زبانی می‌شود. مادر یا درمانگر کودک باید محیط را طوری سازمان‌دهی کنند که شرایط محیطی کاملاً طبیعی بوده و برای استفاده از کلمات هدف مناسب باشد. برای مثال زمانی که کودک در حال پوشیدن لباس‌هایش است، می‌توان از آن فرصت استفاده کرده و کلماتی مانند کفش، جوراب، پوشیدن، تمیز و … را آموزش داد.
الگوسازی[۴]
روش دیگری که برایی گفتاردرمانی کودکان در منزل مورد استفاده قرار می گیرد این است که ابتدا از کودک بخواهید عملی را انجام بدهد، به کودک بگویید یا نشان دهید که از او چه می‌خواهید. برای مثال اگر شما از کودک می‌خواهید تا کودک دیگری را ببوسد، شما کودک را ببوسید و کاری که انجام دادید را برای کودک توضیح دهید.
صحبت با خود[۵]
تکنیکی که مادر و درمانگر می‌توانند به راحتی از آن کمک بگیرند، صحبت با خود است، یعنی در مورد فعالیتی که انجام می‌دهند توضیح دهند. برای مثال زمانی که مادر یا پرستار کودک در حال آشپزی کردن است، می‌تواند از زبانی که در سطح درک کودک است استفاده کند. برای مثال استفاده از کلمات، عبارات و جملات ساده برای توضیح کاری که انجام می‌دهد. اگر کودک فقط کلمات را متوجه می‌شود، می‌توانید از کلماتی مانند پنیر، بریدن و غذا درست کردن استفاده کنید. اگر کودک جملات را درک می‌کند می‌توانید «من دارم پنیر را می‌برم» یا «من می‌خواهم سوپ درست کنم» و … را استفاده نمایید.
گفتار موازی[۶]
گفتار موازی توضیحی از فعالیتی است که کودک در حال انجام آن هست. هر کاری که کودک انجام می‌دهد را با زبانی که در سطح درک او باشد برایش توضیح دهید. برای مثال زمانی که کودک با لگوها در حال بازی کردن است، فعالیتش را توضیح دهید. برای مثال «علی یه مکعب بزرگ گذاشت روی مکعب‌هاش»، «مکعب افتاد»، «وای نه! همة مکعب‌ها افتادن!».
به‌کارگیری گفتار همراه با استفاده از حرکات بیانگر[۷]
برای اینکه به کودک کمک کنید تا آنچه را که گفته‌شده درک کند، از حالات بدنی استفاده کنید. برای مثال زمانی که پرستار یا درمانگر به کودک می‌گوید «بریم بیرون»، می‌تواند همزمان با گفتن این جمله با دستش به در اشاره کند تا کودک متوجه شود.
گفتار کلامی همراه با تصویر[۸]
برای اینکه کودک متوجه گفتار شما بشود از تصاویر کمکی برای درک بهتر او استفاده نمایید. برای مثال اگر از کودک می‌خواهید که چیزی بخورد، تصویر چند خوردنی را به او نشان دهید تا او انتخاب کند و نامش را به او بگویید (برای مثال پنیر، سیب و …).
یادگیری هدایت‌شده[۹]
این راهکار شامل جلب توجه کودک در محیط می‌باشد. زمانی که کودک در حال یادگیری حرف اضافة «زیر» است و توانایی رفتن به زیر میز را دارد، می‌توانید از او بخواهید که خرسش را زیر میز قرار دهد.
تکرار عبارت[۱۰]
اگر کودک متوجه منظور شما نشد، سعی کنید آن را به زبان ساده‌تری دوباره بازگو کنید. برای مثال اگر از کودک می‌خواهید که «ماشین را هل بده» و کودک پاسخی به شما نمی‌دهد، دوباره آن را به صورت دیگری بازگو کنید «ماشینو راه ببر».
برای مشاهده دیگرمقالات گفتار درمانی اینجا کلیک کنید.
[۱] Labeling
[۲] Imitation
[۳] Focused stimulation
[۴] Modeling
[۵] Self talk
[۶] Parallel talk
[۷] Supplementing verbal speech with gestures
[۸] Supplementing verbal speech with stimuli
[۹] Guided learning
[۱۰] Paraphrasing