سه عامل مهم در پردازش ذهنی کودک

۱٫حافظه

حافظه ی سیستماتیک مطالب را ثبت  و پردازش می کند.

در زمان خودش آن ها را باز می کند و دوباره کدگذاری کرده و سرجای خودش می گذارد.

بدون ایجاد خستگی.

علت این که ذهن های ما خسته است این است که از حافظه مان خوب استفاده نمی کنیم و حافظه های ما غیر سیستماتیک شده است

۲٫ تقلید

عامل دوم پردازش تقلید است.

رشد ذهنی ومغزی کودک با تقلید انجام می شود و تقلید را باید در پردازش استفاده کنیم نه همه جا درادامه تقلیدهای مخرب راخواهیم گفت.

کودک بخشی از صحبت کردنش را از والدین تقلید می کند. وقتی با نوزاد صحبت می کنید، درست روبه روی او باشید تا حرکات لب های شما را ببیند.

۳٫ تکرار

عامل سوم تکرار است.

اما نه در تجربه. کودک با تکرار زیاد یاد می گیرد.

دیدید کودک گاهی به یک داستان بند می کند و می خواهد که بارها آن را برایش تکرار کنید؟ این جا تکرار هست اما در این تکرار کشف وجود دارد.

کودک هرگز عادت نمی کند

🔺ذهن کودک به دلیل فرم خاصی که دارد همیشه به دنبال کشف است، هرگز عادت نمی کند، به هر چیزی که عادت کند بلافاصله به دنبالش ترک عادت می آید و کنار می گذارد.

بارها دیدیم بچه ها بعضی از اسباب بازی ها را فقط یک بار بازی می کنند و بعد کنار می گذارند چون دیگر چیز جدیدی برایشان ندارد.

کودک عادت نمی کند این بزرگسال است که عادت می کند.

عادت به ذهن نیمه آگاه می رود و در آنجا ماندگار می شود که بعداً این موضوع را بررسی خواهیم کرد.

🔺در ۶ سال اول قدرت یادگیری و عقل و خرد کودک با هم متناسب نیستند.

قدرت یادگیری کودک بسیار بالاست ولی عقل به آرامی رشد می کند.

اوج توانایی و قدرت یادگیری کودک در ۳ سالگی است و عقل در این سن در پایین ترین سطح است.

این فاصله ای که وجود دارد وظیفه ی مادر را سنگین می کند.

منظور از عقل، شناخت و مهارت است که کودک در این دوران شناخت ندارد، مهارت ندارد و توانایی اش کم است، خطر می کند که وظیفه ی پدر ومادر این است که این خلأ را با حمایت کودک پرکنند، اما ما بازدارندگی می کنیم.

🔺از حدود ۳ سالگی قدرت یادگیری کم کم کاهش پیدا می کند و در ۷سالگی این دو نمودار به هم می رسند و درک انتزاعی شروع می شود.

در ۳ سال اول در مغز کودک پنج فایل یا پنج بسته باز وجود دارد و حواس پنجگانه مستقیم در جای خودشان می روند به همین دلیل کودک وقت زیادی برای پردازش نیاز دارد چون کشف و دریافت اطلاعات بسیار بالاست و کودک حتماً باید بخوابد تا این سنگینی را متعادل کند به همین دلیل است که نوزاد خیلی می خوابد چون پردازش مغزش خیلی خیلی بالاست.

🔹یکی از توانایی های پردازش که اگر درست استفاده شود بسیار عالی است و اگر در جای خودش از آن استفاده نشود بسیار مخرب است شرطی شدن است.

گفتیم هر تجربه ی حواس پنجگانه یک اتصال سیناپسی در مغز به وجود می آورد که در اثر تکرار آن تجربه، تبدیل به میدان مغناطیسی می شود.

(رفتار و عکس العمل والدین) یک اتصال عاطفی در کنار این اتصال حاصل از تجربه به وجود می آید در واقع یک حس به وجود می آورد.

یعنی هر تجربه ایی که کودک می کند، یک علامت هم در کنار آن ثبت می شود، خود تجربه به توانایی مغز کمک می کند و بخش عاطفی آن می گوید که این تجربه چطور انجام شده؟ احساس خوشایند یا احساس ناخوشایند، و کودک به این ترتیب شرطی می شود.